0,77;!

Ο Φάρος και ο Άγιος Ανδρέας στην Πάτρα.

0,77 τετραγωνικά μέτρα; Μόνο 0,77 τετραγωνικά μέτρα; Μα μόνο; Τώρα, αν πω ότι αυτό μου ακούγεται περισσότερο σαν τάφος, παρά σαν τόπος ζωοδότης, θα έχω άδικο;

Γλωσσαμύντορας ΙΙ

Αφίσα που έφτιαξαν οι μαθητές μου στο σχολείο του Απ.Βαρνάβα στο Λονδίνο

Ο τίτλος της προηγούμενης ανάρτησης είναι στην ουσία ένα παρατσούκλι. Κάπως ενοχλητικό θα ομολογήσω, γιατί ποτέ δεν περίμενα να μου έρθει κάτι τέτοιο. Πολλά τέτοια αναπάντεχα φοβάμαι ότι πρέπει να περιμένω τώρα στα μεσηλίκια μου!

Λοιπόν, συζητούσα με ένα συν-δάσκαλο για το ότι έχει παραγίνει το κακό με τη χρήση των αγγλικών παντού και για τα πάντα. Κι έλεγα ότι σε λίγο θα έχω ηθικές (και χρηστικές) αναστολές στο να πείσω τους μαθητές μου για την αναγκαιότητα να μάθουν (έστω για τα γραπτά) ελληνικά.

Να τα κάνουν τι τα (γραπτά) ελληνικά; Σε τι θα τους χρησιμεύσουν; Τι ελληνικό θα διαβάσουν και πού; Στην τηλεόραση; Στα ρούχα που φοράνε; Στα παπούτσια τους; Στα παιχνίδια που παίζουν; Στα παγωτά που τρώνε; Στις παιδικές ταινίες που βλέπουν; Στη μουσική που ακούνε; Στα περιοδικά που διαβάζουν; Στις ταμπέλες στους δρόμους που περπατάνε; Πού ακριβώς θα τα βρούνε τα ελληνικά; Και όταν, αργά ή γρήγορα, κάποιο ξυπνοπούλι μου πει αυτό ακριβώς, εγώ τι θα απαντήσω; Και με τι ηθική αιτιολόγηση; Μήπως να μαθαίνουν μόνο αγγλικά για να μη τα βασανίζουμε;

Και ο αθεόφοβος με έσβησε κυριολεκτικά από το χάρτη -εμένα και τα ηθικά μου ερωτήματα- λέγοντας το αμίμητο: "Έγινες κι εσύ γλωσσαμύντωρ!"

Ορίστε; Ποιος εγώ; Και τι απαντάς τώρα; Βρε, μήπως; Και πότε το έπαθα; Βρε, τι μου ξημέρωσε! Που 'σαι νιότη που δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!


Αφιερωμένο στο Φίλιππο και στο "γλωσσαμύντωρ" του με αγάπη.

Γλωσσαμύντορας Ι

Green Lanes, London

Πρόσφατα βγήκα τσάρκα για να φωτογραφίσω ταμπέλες. Τι ταμπέλες; Από μαγαζιά ντε! Σιγά το πράγμα; Γεμάτος ο τόπος από δαύτες; Ναι μεν, αλλά αυτές είναι σπάνιες! Γιατί είναι σπάνιες; Είναι στα ελληνικά ντες!

Green Lanes, London

Και μη με κοιτάς, σεβαστέ αναγνώστη, μη μισόκλειστον τον οφθαλμό, γιατί θα σου βάλω εργασία, όταν θα πας αύριο για δουλειά, να μου μετρήσεις, σε οποιοδήποτε τυχαίο τετράγωνο βρεθείς, πόσα μαγαζιά έχουν ταμπέλες με ελληνικά ονόματα.

Green Lanes, London

Και αν, σεβαστέ αναγνώστη, βρεις κανά 50%-50% ελληνικά και αγγλικά στα ονόματα στις ταμπέλες, να το προσέξεις γιατί ... βρίσκεσαι σε εθνικιστικό τετράγωνο!

Green Lanes, London

Αυτές οι ταμπέλες, όμως, είναι ακόμα πιο σπάνιες γιατί δεν βρίσκονται καν στην Αθήνα/Θεσσαλονίκη/Πειραιά/Ηράκλειο/Πάτρα/Βόλο/πες μόνος-η σου πόλη-χωριό-γειτονιά-ραχούλα-νησάκι-στάνη-ξωκκλήσι. Αμ, δεν! Βρίσκονται στο Λονδίνο.

Green Lanes, London

Και αν μπορείς να βρεις σε ελληνικά/ελληνοκυπριακά/τουρκοκυπριακά μαγαζιά ταμπέλες στα ελληνικά, μήπως είναι καιρός να αρχίσουμε να βρίσκουμε και καμιά στην Ελλάδα; Λέω, μήπως;

Αγγλία

Όπως δείχνουν όλες οι ενδείξεις (έως και οι αποδείξεις θα έλεγα), μάλλον πλησιάζει ο καιρός να αποχαιρετίσω τη γιαγιά-Αγγλία για τα καλά. Μόνο το τελικό χρυσόβουλο απομένει για να μας ξαναγυρίσει τους ξενιτεμένους στην Ελλάδα και κάθε αντίθετη εξέλιξη θα είναι καραμπινάτη έκπληξη.

Τελικά, τώρα που ο κύκλος ολοκληρώνεται, μπορώ να παραδεχτώ -και δημόσια- ότι τη γιαγιά-Αγγλία την αγάπησα. Αρκετά, ώστε να μπορώ να την αισθάνομαι λίγο ως δεύτερη πατρίδα μου. Εξάλλου, η θέση της δεύτερης μαμάς πατρίδας χήρευε, οπότε τι πιο εύκολο από το να καταλάβεις έρημο τόπο;

Ήθελα να γράψω διάφορα για τα αισθήματα μου και για τις σχέσεις πρώτης και δεύτερης μαμάς αλλά προς τι ο κόπος; Υπάρχουν ήδη έτοιμα! Από τη θεία-Σοφία λοιπόν σκέψεις και αισθήματα για τη προγιαγιά-Ελλάδα και τη γιαγιά-Αγγλία. Και μάλιστα και επί ένα και επί δύο! Φυσικά, δεν είναι αυτολεξεί αυτά που θα έγραφα, αλλά είναι τόσο κοντά σε και τόσο πιο καλογραμμένα από αυτά που θα έγραφα που ο αθεράπευτος τεμπέλης μέσα μου συμβιβάστηκε με λογοκλοπή. Εξάλλου, αν δεν κλέψεις μια καλή ιδέα, όπως έλεγε και ο Θαμασφαειοκατωκοσμοσόλους, δεν πρόκειται ποτέ να γίνεις διάσημος.

Πάντως, έτσι όπως πάει το πράγμα, σε λίγο δεν θα χρειάζεται καν να σκεφτώ. Θα κάνω αναζήτηση τις σκέψεις μου στο δίκτυο.

Σημείωση: Θα περίμενε ποτέ κανείς, σεβαστέ αναγνώστη, ότι το ρητό του οικόσημου της Βρετανικής Βασιλικής οικογένειας θα ήταν στα ΓΑΛΛΙΚΑ;